Tytuł: „Mityczne stwory”Autor: Praca zbiorowa
Wydawnictwo: Polska Oficyna Wydawnicza „BGW”
Tłumaczenie: Ewa Ćwirko-Godycka
Recenzent: Wiedźmin, Indygo
Książka pt. „Mityczne stwory” wprowadza czytelnika w świat kolorowy i baśniowy. Podzielona została na trzy rozdziały, które zawierają różne opowieści. Są to: „Pozostałości dawnych czasów”, „Jeźdźcy wiatrów” i „Symbol niewinności”. W książce znalazł się bogaty wybór bardziej lub mniej znanych legend i mitów funkcjonujących w różnych kręgach kulturowych.
Recenzowany przez nas
egzemplarz wydano bardzo starannie. Na twardej lakierowanej okładce
przedstawione zostały jednorożce – motyw, który znajduje się także na kolejnych
stronach książki. Równie zachwycające są ilustracje. Niektóre wykonali bardzo
znani rysownicy, na przykład Arnold Bӧcklin czy Edmund Dulac. Nas
szczególnie zachwyciły te przedstawiające satyrów i centaura Chirona.
Najważniejsze są jednak opowieści. W „Mitycznych stworach” znajdziemy między innymi legendy greckie, egipskie, chińskie i japońskie. Jest więc historia o Minotaurze i kreteńskim Labiryncie, o bogach starożytnego Egiptu, którzy prowadzili ze sobą wojny, o Heraklesie i Dejanirze, o Dionizosie, wreszcie o znanych z wierzeń irlandzkich Fomorianach. Oprócz bogatych opisów mitycznych bestii natrafimy tu na relacje z pól bitewnych i na romantyczne historie miłosne.
Na końcu książki znajduje się część pt. „Zaczarowany bestiariusz”. Zawarto w niej informacje o mantychorach, mrówkolwach, roślinnych barankach czy bazyliszku. Szczególne miejsce przyznano jednak jednorożcom, które cieszyły się w dawnych czasach tak ogromną popularnością, że „mistrzowie gobelinów […] trawili długie godziny, usiłując przedstawić” je na tkaninie. Jak więc wyglądał jednorożec? Artyści podkreślali głównie „świetlistą biel zwierzęcia i jego pojedynczy, spiralnie żłobiony róg”. Legendy mówią także o walce toczonej między lwem i jednorożcem o panowanie nad światem natury: „Wiosną największą władzę miał jednorożec, lecz gdy nadchodziło lato, zwierzchnictwo przejmował lew. Jednorożec wycofywał się wtedy, czekając do następnej wiosny, gdy ciepłe wiatry odnawiały jego siły i nawoływały go do odzyskania ziemi”. Zostaje też przywołana legenda o jednorożcu z Chin, który „uważano za króla wszystkich zwierząt na ziemi”. Jednorożec ten „miał ciało jelenia, choć kopyta końskie, a jego róg miał trzy i pół metra długości. Jego skóra miała barwę wszystkich kolorów tęczy”.
Książka niewątpliwie została przeznaczona dla młodego czytelnika. Bogata szata graficzna pozwala dziecku wyobrazić sobie każdą historię i jej fantastycznych bohaterów.
Najważniejsze są jednak opowieści. W „Mitycznych stworach” znajdziemy między innymi legendy greckie, egipskie, chińskie i japońskie. Jest więc historia o Minotaurze i kreteńskim Labiryncie, o bogach starożytnego Egiptu, którzy prowadzili ze sobą wojny, o Heraklesie i Dejanirze, o Dionizosie, wreszcie o znanych z wierzeń irlandzkich Fomorianach. Oprócz bogatych opisów mitycznych bestii natrafimy tu na relacje z pól bitewnych i na romantyczne historie miłosne.
Na końcu książki znajduje się część pt. „Zaczarowany bestiariusz”. Zawarto w niej informacje o mantychorach, mrówkolwach, roślinnych barankach czy bazyliszku. Szczególne miejsce przyznano jednak jednorożcom, które cieszyły się w dawnych czasach tak ogromną popularnością, że „mistrzowie gobelinów […] trawili długie godziny, usiłując przedstawić” je na tkaninie. Jak więc wyglądał jednorożec? Artyści podkreślali głównie „świetlistą biel zwierzęcia i jego pojedynczy, spiralnie żłobiony róg”. Legendy mówią także o walce toczonej między lwem i jednorożcem o panowanie nad światem natury: „Wiosną największą władzę miał jednorożec, lecz gdy nadchodziło lato, zwierzchnictwo przejmował lew. Jednorożec wycofywał się wtedy, czekając do następnej wiosny, gdy ciepłe wiatry odnawiały jego siły i nawoływały go do odzyskania ziemi”. Zostaje też przywołana legenda o jednorożcu z Chin, który „uważano za króla wszystkich zwierząt na ziemi”. Jednorożec ten „miał ciało jelenia, choć kopyta końskie, a jego róg miał trzy i pół metra długości. Jego skóra miała barwę wszystkich kolorów tęczy”.
Książka niewątpliwie została przeznaczona dla młodego czytelnika. Bogata szata graficzna pozwala dziecku wyobrazić sobie każdą historię i jej fantastycznych bohaterów.
Copyright © 2012 Wiedźmin & Indygo
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz