Wydawnictwo: superNOWA
Liczba stron: 286
Recenzent: Wiedźmin
Za oknem robiło się coraz
jaśniej i jaśniej, kiedy dostrzegłem unoszący się dym. Energicznie ściągnąłem z
siebie kołdrę i podbiegłem do okna. Ku mojemu zdziwieniu za oknem zobaczyłem
rozpalone ognisko i przemierzającego podwórze konia. Postanowiłem się upewnić,
że mnie oczy nie mylą; ubrałem się i zbiegłem z piętra. Uchyliłem drzwi
wejściowe, ale nie dostrzegłem niczego niepokojącego, oprócz tego dziwnego
konia, który spacerował jak gdyby nigdy nic. Podszedłem do ogniska i się
rozejrzałem. Nieopodal ogrodzenia rosło drzewo. Niespodziewanie zerwała się z
niego gałąź, a człowiek, który taszczył ją za sobą kierował się w moją stronę.
Wyglądał dość nietypowo: miał białe włosy i niesamowite oczy. Milcząc odłożył
gałąź i ze swojego worka wyjął książkę pt. „Wiedźmin: Ostatnie życzenie”
Andrzeja Sapkowskiego. Chwilę później wsiadł na konia, skinął głową i odjechał.
Wygasiłem ognisko, wróciłem na górę i ciekawy lektury, natychmiast się w nią
zagłębiłem.
Książka Andrzeja Sapkowskiego,
polskiego pisarza fantasy, zapoczątkowuje cykl opowieści o Wiedźminie Geralcie,
znanym również jako Rzeźnik z Blaviken czy Biały Wilk. Bohater przedstawiony w
opowieściach jest specem od różnych dziwnych stworów, które uprzykrzają życie
tamtejszym mieszkańcom. W opowiadaniu „Na krańcu świata” poznajemy Jaskra,
który okazuje się być poetą oraz najlepszym przyjacielem Geralta. Wędrują oni w
poszukiwaniu nowych zajęć i szczęśliwie natrafiają na karczmę, w której
starosta gotów jest zatrudnić Wiedźmina, aby pozbył się stwora. Okazuje się
jednak, że stwór istniał jedynie w ludzkiej wyobraźni. Później zatrzymuje ich
chłop, który chce wynająć Geralta do poważnego zadania. Jego przeciwnikiem jest
„diaboł”, który włóczy się po polach, niszczy uprawy, zanieczyszcza wodę i
kradnie pożywienie ze spichlerzy. Wiedźmin decyduje się przyjąć zlecenie, mimo
iż Jaskier uparcie twierdził, że diabły nie istnieją. A to dopiero początek
jednej z wielu przygód Geralta.
Świat fantastyczny wykreowany
przez Andrzeja Sapkowskiego zawiera w sobie niezwykle proste i logiczne
przesłanie. W powieściach nie ma podziału na dobro i zło, a pojawiające się
tutaj postacie nie zawsze bywają takie, jakie wydają się być na początku.
Niezwykłą zaletą książki jest dojrzała i ciekawa fabuła. Występujące w niej
postacie są zazwyczaj interesujące i zabawne. Każde wydarzenie przedstawione w
opowiadaniach przenosi czytelnika do innej historii i nowych postaci. Przygody
Geralta nie zawsze kończą się pomyślnie, a czasem do samego końca nie wiadomo,
w jaki sposób rozwiążą się kolejne problemy Wiedźmina. Sapkowski zaskakuje też
opisami i dialogami. Pokazuje w nich bogactwo oraz szczegółowość wydarzeń.
Książkę Andrzeja Sapkowskiego
można uznać za klasykę polskiej fantasy. Została napisana ciekawym stylem, więc
czyta się ją łatwo. To także sprawia, że czytelnik ma ochotę sięgnąć po kolejne
części. Gorąco zachęcam do zapoznania się z twórczością polskiego pisarza.
Copyright © 2012 Wiedźmin
Miałem okazję przeczytać wszystkie opowiadania o Wiedźminie Andrzeja Sapkowskiego. Zgodzę się tutaj z autorem recenzji, że książka ma niezwykle ciekawą fabułę i barwne postacie.
OdpowiedzUsuńP.S. Pierwszy raz spotykam się z opowiadaniem na początku recenzji. Jest to swojego rodzaju jakaś zapowiedź głównego bohatera. Bardzo ciekawy pomysł, pozdrawiam. ;)